เมื่อบทความก่อนหน้านี้ไม่นานดูไปบ่นไปเพิ่งได้ดูและเขียนถึงหนังจากไต้หวันที่เหมือนมาเอาฮาคือ Marry My Dead Body แต่งงานกับผี (2022) ที่หน้าฉากเป็นทีเล่นแต่เนื้อในเป็นทีจริงซึ่งก็คือเอกลักษณ์ของหนังไต้หวัน อีกประการที่หนังไต้หวันเป็นเสมอมาคือเหมือนเวลาหยุดอยู่กับที่ที่ยุค 90 เพราะหนังไต้หวันเท่าที่ได้ดูมาการเล่าเรื่องการกำกับการตัดต่อแสงสีเงาและเพลงประกอบจะดูคล้ายกับดูหนังฮ่องกงยุค 90 แต่สิ่งที่ไม่เหมือนคือความเนี้ยบในการรังสรรบทภาพยนตร์ที่มักจะเป็นเรื่องพื้นฐานในชีวิตหรืออาจเรียกได้ว่าเล่าเรื่องชีวิตที่ธรรมดาเป็นดราม่าเรื่องบ้านๆที่ใครๆก็สามารถเจอกับตัวเองได้ และสิ่งนี้เองที่ทำให้คนดูมากมายที่ถ้าได้ลองดูหนังไต้หวันดูและก้าวผ่านการเล่าเรื่องที่อาจดูโบราณไม่หวือหวาเพราะเล่าเรื่องจากบทที่มีดราม่าเป็นที่ตั้งจะหลงไหลในความเป็นหนังไต้หวันเช่นเดียวกับผู้เขียนอาจเพราะตัวเองเป็นคนชอบแนวดราม่าก็มีส่วน แล้วถ้าหนังไต้หวันมาแบบเอาจริงแล้วเล่าเรื่องทางการแพทย์ล่ะจะเป็นยังไงยังจะเล่าเรื่องดราม่าบ้านๆพื้นฐานทางใจได้อยู่หรือไม่ก็น่าเชิญชวนไปพิสูจน์กันในเรื่องนี้
 อาย ออฟ เดอะ สตอร์ม){kind=link}